Wat Is Het Verschil Tussen Een Expositie En Een Tentoonstelling?

Ik ben veel bezig met representatie en immersie. Ik heb bijvoorbeeld een soort essayfilm over urbanistiek gemaakt (standenbouw west vlaanderen). De stad is nogal belangrijk in mijn werk. Dingen als snelheid interesseren mij, steden, snelheid, netwerken. Hoe steden geworden zijn wat ze nu zijn, hoe die ‘sprawl’ tot stand komt, dat uitzwermen van de stad

Nu woon ik in Brussel. Binnenkort ga ik aan de slag bij de filmfabriek van Peter Missotten, die mij gevraagd heeft om een verfilming van ‘Verhemelte’ van Peter Verhelst op te zetten. Hij dacht dat het een interessante combinatie zou zijn. In het begin vond ik het een onverwacht voorstel, maar sinds ik de tekst gelezen heb zie ik veel verbanden.

‘Verhemelte’ zit vol beelden die zichzelf constant opheffen. De tekst geeft vorm aan een wereld die geëxplodeerd is en terug aan elkaar geplakt. Eigenlijk is het origineel er niet. Dat vind ik interessant, omdat het in verband staat met die kwestie van representatie en immersie. Waar kan ik een beursstand op maat laten maken?. Er is geen immersie, maar toch zijn er raakpunten met de maatschappij, met de wereld

Maandag, 2 april Kurt: Ik wil nagaan in welke mate het nieuwe concertgebouw een statement is. Normaal gezien maak ik video’s die getoond worden op festivals aan mensen die daarvoor gekozen hebben. Dit is de eerste keer dat ik zou werken voor een publiek dat niet gekozen heeft voor mijn beelden.

Hoe Val Je Op Op Een Beurs?

Ivo Van Hove: In eerste instantie had je het concrete idee de link te leggen met het geluid. Kurt: Ja, ik wilde een verband leggen tussen het lawaai in de ondergrondse parkeergarage en de muziek in het concertgebouw. Welke kleding voor een beurs?. Ivo Van Hove: Ik denk dat het heel belangrijk is dat je beseft dat je niet alleen bezig bent, je moet een dialoog aangaan

Ivo Van Hove: Wat wil je te weten komen? Kurt: Toch iets meer dan die wazige tekst in de persmap. Dat is louter promotietalk, ik kom daar niet veel uit te weten. Ivo Van Hove: Wat wil je weten? Kurt: Ik zou willen weten hoe de architecten dat gebouw ontwikkeld hebben… In de begeleidende tekst wordt alles nogal romantisch voorgesteld.

Ze noemen dit een creatieve analyse en een uiterst persoonlijke lezing van de bouwplaats die ‘gevoelig inspeelt op de natuurlijke wisselwerking tussen stad en achterland’ - Wat is het verschil tussen een expositie en een tentoonstelling?. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat dit hun complete uitgangspunt is geweest. Ik vraag mij af hoe ze de functie van het gebouw zien, ook naar de buren toe

Ivo Van Hove: Is die apart? Katrien: Ja, die is niet gelinkt aan het concertgebouw. Kurt: Het concertgebouw staat op veren om het geluid van de parkeergarage te stuiten. Het is zogezegd een pastoraal gebouw, maar ik vind die parkeergarage, die zogenaamd suburbane manier van bewegen met auto's, niet zo suburbaan.

Katrien: Je kan spreken met de architecten, maar ook met Lieven Struye, de man die het gebouw gebruiksklaar moet maken en het later samen met een artistiek leider zal beheren. b0b Van Reeth: Ik denk dat Paul Robbrecht heel aanspreekbaar is. Die doet niet liever dan erover praten (beurswand printen). Hij houdt ook veel van kunst

Popup Wand

Ivo Van Hove: Ik denk dat als je gaat spreken met zo'n man je moet weten waarover je het eigenlijk wil hebben. Woensdag, 4 april Kurt: Onder dat plein zit een enorme garage voor 1300 wagens. standenbouw opleiding. Ook de bezoekers van het concertgebouw parkeren hun auto’s daar. Er komt een druk voetgangersverkeer tussen die garage en het concertgebouw

Ik vind het interessant dat het concertgebouw beweging genereert, dat het van overal mensen aanzuigt die er komen kijken en werken (Wat is het verschil tussen een expositie en een tentoonstelling?). Eerst wilde ik met de garage werken, maar op het gebouw komt een reusachtig videoscherm. Ik wil daar elke dag iets op laten projecteren; een projectie van anderhalve minuut tot vijf minuten

Het onderhouden van zo’n fictie is heel hedendaags. Daarover zou ik filmpjes willen maken. Peter Missotten: Het probleem met die grote videoschermen die ze aan gevels plakken is dat er geen kat naar kijkt. Voor Rotterdam 2001 gingen ze op het Stadsschouwburgplein films tonen op het duurste videoscherm dat er bestaat, maar dat werkt nooit.

Zo’n videoscherm heeft geen enkele zin, behalve voor de woorden ‘opgepast file’, dat is eigenlijk het enige woord dat er echt op pakt (standenbouw nazareth). Die dingen zijn de producten van een megalomaan denken, het is groot en elektronisch, het zal dus wel zin hebben… Als je zoiets toch wil gebruiken, dan vind ik dat je moet uitgaan van het onvermogen, van de impotentie van dat ding

Je gaat ervan uit dat je toeschouwers elke dag langskomen en zo al je filmpjes zullen zien. Kurt: Dat hangt misschien af van het tijdstip waarop de filmpjes getoond worden. Ik zou ze bijvoorbeeld ’s avonds kunnen tonen, tijdens de voorstellingen. Het idee is dat die koetsier nooit uit die garage geraakt.

Lambrecht Standenbouw

Peter Missotten: Ik vraag mij af of je wel iets kunt doen met zo'n scherm, behalve het er gewoon afhalen. beurswand frame. Dat vind ik ook het gevaarlijke aan dit soort projecten: ik vind dat zeer vaak een valstrik. Ivo Van Hove: Het is de noodzaak voor Kurt waar het om gaat, begrijp je? Peter Missotten: Als ik probeer mij het mysterieuze van zijn filmpjes in te beelden, dan blijft het hangen bij de impotentie van zo’n videoscherm

Je kon er dan zo’n 10 à 15 minuten naar kijken. Dat werkte heel goed. Peter Missotten: Ja, als je de mensen dwingt… Het beste dat je op zo’n scherm kan projecteren, dat is de muur die erachter zit… Je wil Brugge parodiëren in zijn bruggerigheid, maar Brugge doet dat zelf al op een onverbeterlijke, fantastische manier.

Bovendien beschrijf je heel filmische scènes, je gaat shots knippen enz… Elk project staat of valt met de vorm of de uitvoering (standenbouw voor beurzen). Zo’n groot videoscherm roept bij mij een ander soort beelden op. Het gevaar is dat je een idee overplaatst naar een groot videoscherm, in plaats van na te denken over de zin, de mogelijkheden en de beperkingen van zo’n scherm

Kurt: Ik wist dat je er iets tegen ging hebben, daarom stel ik het ook voor. (lacht) Zaterdag, 19 mei Kurt: Het concertgebouw is het paradepaardje van Brugge 2002. Het moet een nieuw tijdperk inluiden voor Brugge door de stad een hedendaags imago te bezorgen. Ik ben vooral gefascineerd door de parkeergarage eronder.

Mobiele Beurswand

Als boven de muziek begint, valt het geluid in de parking stil. In de garage worden statussymbolen van nu gestockeerd, terwijl de eigenaars de stad intrekken om op te gaan in de illusie van een middeleeuwse stad. Ik zou in het concertgebouw monitors willen plaatsen die beelden tonen van de parkeergarage, rechtstreeks verstuurd door bewakingscamera’s.

Er zijn vier standpunten - vacature standenbouw. Af en toe worden de beelden van de garage afgewisseld door geënsceneerde fragmenten. Het is de bedoeling dat die monitoren opgesteld worden aan liften en toiletten, op plaatsen waar je moet wachten. De toeschouwers zullen denken dat het om live beelden gaat, maar de beelden zijn vooraf opgenomen

Sommige beelden bevinden zich op het randje van het geloofwaardige - Welke kleding voor een beurs?. Er komt een beeld met een reusachtige vuurbol, in kleur, die door de garage raast. Het zou kunnen dat je pas na zeven of acht bezoeken aan het concertgebouw iets vreemds opmerkt. De beelden worden opgeslagen in een computerbestand en af en toe geselecteerd, zodat zelfs ik niet weet wat er komt

Soms zou ik heel even abstracte snelheidslijnen achter de middeleeuwse kar willen laten verschijnen. Ik zou ook willen inzoomen, zodat je het idee krijgt dat iemand in een controlekamer het beeld bestuurt. Ivo Van Hove: Je hebt dus vooral losse ideeën. Kurt: Ik wil geen verhaal vertellen van A tot Z.

Ivo Van Hove: Vier verhaallijnen… Kurt: De eerste verhaallijn wordt gevormd door de koetsier die niet uit de garage raakt. De tweede verhaallijn gaat over een identieke beweging, twee vrouwen die dezelfde bewegingen maken en er hetzelfde uitzien, al zijn er natuurlijk variaties. flexibele beurswand. De derde verhaallijn gaat over een koppel dat aan het vrijen is in een auto

Beurswand Pop-up Magnetic

De vierde verhaallijn bestaat in wat ik de abstracte interventies noem: verschillende delen van de garage worden theatraal uitgelicht, er komt water binnengesijpeld, enz. Vanessa Van Obberghen: Valued Woensdag, 14 maart 2001 Oorspronkelijk ben ik opgeleid als goudsmid aan Sint-Lukas in Antwerpen. In de goudsmederij kan je een onderscheid maken tussen de technische kant en de ontwerpkant.

Zo ben ik meer en meer geëvolueerd naar het bezig zijn met driedimensionale vormen - beurswand pop up. Ik ben mij meer gaan bezighouden met objecten in relatie tot het lichaam, in plaats van met draagbare, functionele juwelen. Dan heb ik aan het Hoger Instituut gestudeerd, waar ik installaties gemaakt heb die te maken hadden met biologie en metamorfose

Het verschil tussen juwelen en grotere sculpturen is het toegepaste karakter. Voor het Hoger Instituut maakte ik grote objecten die met het lichaam speelden, bijvoorbeeld een bepaalde hindernis of handvatten waar je zogezegd het lichaam mee kan opheffen. Ik ben ook bezig geweest met biologie en de destructie van bepaalde organische materialen.

Chemie, fysica, elektriciteit. Ik heb bijvoorbeeld een wassen kubus gemaakt die door middel van weerstanden in een bol verandert. standenbouw brugge. Na mijn studies aan het instituut ben ik beginnen reizen in Afrika. Mijn werk gaat nu over de westerse blik op Afrika. Eerst was ik uitgenodigd door een paar kunstenaars om in Dakar een stage te geven

Daar maak ik dan installaties over. Voor mijn laatste tentoonstelling heb ik als vertrekpunt ‘waxale’ genomen: de onderhandelingen die gepaard gaan met het bepalen van een prijs. Ik had interviews, video’s en foto’s gemaakt. Ik heb drie foto’s uitgekozen en getoond in het midden van een metalen kubus met stemmen, met getuigenissen.

Beurswand Laten Bedrukken

Mijn werk gaat onder andere over de manier waarop je een woord als ‘waxale’ kan uitleggen aan iemand die er niet mee vertrouwd is. beurswand prijs. Nu hou ik mij bezig met een ander woord: ‘dozemoi’, dat zoiets betekent als ‘attitude’. Ik zal er waarschijnlijk zes maanden mee bezig zijn. Wat ik doe lijkt op een maatschappelijke, sociologische studie, maar ik ga niet te werk als een antropoloog of zo, ik probeer een beeld te maken

Oorspronkelijk was dat een verdedigingswerk, maar nu is het in de eerste plaats een doorgang geworden. Ik zou een soort krant of kunstenaarsboek willen maken over het problematische van de stad Brugge als museum. Ik zou het idee van de ingang geworden fortificatie ook willen koppelen aan de Brusselse Matonge-wijk, die zich aan de Naamse Poort bevindt.

Ik zou de Smedenpoort dus louter als uitgangspunt willen nemen, als mentale aanleiding voor het maken van iets efemeers zoals een krant. Ik zou Brugge graag infiltreren met iets dat buiten Brugge staat - . Toeristen die passeren hebben eigenlijk geen band met de plaatselijke bevolking. Matonge is ook een enclave binnen Brussel

Er zijn wel Europese inwijkelingen, maar van buiten Europa bijna niemand, nog geen honderd mensen, denk ik. Het is wel grappig. Aan de ene kant zegt Brugge dat het een internationale stad is, maar aan de andere kant wonen er alleen maar mensen uit deze streek. Ivo Van Hove: Eigenlijk wil je een soort van statement maken.

Lightbox Beurswand

Misschien kan ik Brugge in Matonge tonen en omgekeerd. Ze zijn tegenstrijdig en complementair. Jef: Ik vraag mij af wat de link is met het architecturale. Kurt: Matonge ligt ook aan een poort, aan de Naamse Poort. b0b Van Reeth: Je bent beeldend kunstenaar - pn standenbouw. Ik vind het raar dat je ontsnapt aan je eigen medium door een krant te willen maken

Vanessa: Waarom zou een krant niet beeldend kunnen zijn? b0b Van Reeth: Waarom niet op een subversieve manier iets maken dat blijft? Vanessa: Dat wil ik juist niet. Ivo Van Hove: Waarom niet? Vanessa: Er is al zoveel dat blijft… Ik vind dat Brugge met zijn gebouwen en zo af is.

Voor wie bedoel je het? Dat is de vraag. standenbouw mechelen. Vanessa: In Matonge wordt mijn werk in een vrij politieke ruimte getoond, die zich ook bezighoudt met beeldende kunst. Vorige keer heb ik een krant gemaakt over ‘waxale’. Voor Brugge 2002 zou ik een krant willen maken over de vreemde overeenkomsten en verschillen tussen Brugge en Matonge